Mijn broer had een grappig beeld van een uil gezien op het wijde web en vroeg of ik die wilde tekenen. Ja hoor.
Met waterverf een eerste schets gemaakt. Of het zo in de goede richting ging? Helemaal goed zei broer. Dus gelijk goedgekeurd. Nou, dat ging lekker, gauw klaar. Ik durfde er ook niks meer aan te veranderen trouwens.
Meestal begin ik dus gewoon en kom er dan achter dat het papier bobbelt omdat ik het niet vastgeplakt heb of dat ik niet eens aan een achtergrond gedacht heb. Dat laatste was hier ook het geval dus hoe nu verder? Op aanraden van kunstmattie S ging ik er met een lichte grijze wassing over. Ook over de uil, zo zou er meer verbinding zijn.
Snot snotverju nog es aan toe.
Mijn broer heeft hem op dit moment nog niet in het echt gezien maar vanaf foto is hij er blij mee. Ik ook.
Broer geappt dat de tekening jammerlijk mislukt was. Broer teleurgesteld.
Nieuw papier gepakt, keurig vastgeplakt en begonnen met de achtergrond. Ondertussen op de woensdagclub de mislukking laten zien. Nou op zich, vonden de matties. Die achtergrond was best leuk zo zei S. Maar ja die uil zelf. K*t uil dacht ik deze keer niet alleen. En die nieuwe tekening vond ik ook niks.
Maar ik kan niet met een teleurgestelde broer uit de voeten, dus ik moest wat met die uil. Wat als ik nou eens over de eerste uil met kleurpotlood heen ging? Hij was al officieel mislukt, dus wat er kon er misgaan?
Niks! Ik zat heerlijk te kleuren en er onderhand op deze manier mijn uil van te maken. Daarnaast leek het ook een vacht te worden en kwam er diepte in. Hij werd eigenlijk veel beter zo.
Goeie les weer geleerd.
Als je net zo van de grote halen gauw thuis bent zoals ik of snel iets mislukt vindt, dan is het slim om toch door te gaan. Dat helpt je verder met zowel het proces als het resultaat. Dus als iets niet direct wat wordt, denk dan even aan de k*t uil. En experimenteer lekker verder!
Een top blog. Voor iedereen goed om te lezen en daarna natuurlijk aan het werk gaan met onze k.t uilen😘
BeantwoordenVerwijderen